We zijn gisteren uit Nederland aangekomen, na een prachtige rit door het Zwitserse Engadin dal met kraakhelder zicht op de Piz Palu en Piz Bernina. We bivakkeren op camping Presanella (1137m) in het dorpje Temù in Noord-Italië. Vandaag is het een beetje bijkletsen, acclimatiseren, een bezoek aan

Vanaf camping Presanella

De Cima Garibaldi is een historische pas. In de eerste wereldoorlog werd hier zwaar gevochten.

We maken vandaag de oversteek van Rifugio Garibaldi naar Rifugio Gnutti. Het wordt een route langs meerdere stuwmeren, die in elkaars verlengde liggen zodat de waterkrachtcentrale van het laagst gelegen meer het hele jaar kan draaien.

De wekker op 04.00 uur, pffff... Dat hebben we al een poosje niet gedaan. Na een best ontbijtje gaan we om 05.00u op pad, het is nog donker. Koplampjes op en eerst maar eens het dal uitlopen richting de klim. Twee uurtjes voordat we bij een immense puinbak komen. Blokken variërend van een halve

31/8 Isenfluh (1162m) -> Lobhornhutte (1954m). Huttenwart Sherpa

1/9 Lobhornhutte (1954m) -> zadel tussen Sattel (2828m) en Rote Härd (2683m) niet gehaald, gestrand bij Huenderegg (2400m) en terug afdalen naar Grutschalp (Lauterbrunnen) en vandaar met de trein via Winteregg naar Mürren. Sfr. 3,60 per persoon wegens 50% Coronakorting! -> Eiger Guesthouse

• 2/9: Mürren ->.Rotstockhütte (2039m) -> Gspaltenhornhütte 2458m

Lohnerhütte -> Unter dem Birg -> Hubelhaus

Camping Rendez vouz -> Klettersteig Allmenalp -> Camping Blatten

Camping -> Ahnenhütte -> Hollandiahütte (niet gehaald) -> Back to Rendez Vouz

Lotschenhütte

4/9: Lötschenhütte -> Hockenhorn -> Tunnel -> Rendez vouz

5/9 Via ferrata Les Echelles de la Mort . Le bois & IJshockey Epinal

6/9: Arpittettaz -> Promenade des Arolles / Hotel Weisshorn

Een bloederig verhaal...

Vanaf Breslauer hütte?

Längenfeld

http://lehner.klettersteig.org

Juli 2015. Het moest er dan toch eindelijk van komen: de Matterhorn. Die markante klassieker boven Zermatt. Precies 150 jaar geleden als laatste hoge Alpentop voor het eerst beklommen. Wij kiezen natuurlijk voor de Cresta del Leone ofwel de Liongrat, aan de Italiaanse (zuidwest) zijde van de reus.

Balmhorn, waar Bram letterlijk afstuiterde...

Na een paar prachtdagen rond Zermatt en het niet-beklimmen van de Dufourspitze strijken we neer in Ausserberg (1008m). We hebben een weer pittige klettersteig geselecteerd. Die leidt ons van het pittoreske stationnetje van Ausserberg (goeie koffie daar!) over de zuidflanken van Wallis en via het

Zuid Duitsland, het Wettersteingebergte. Gisteren beklommen we de Zugspitze (2962m), sliepen er bovenop in het Münchner Haus en vanochtend daalden we af met de kabelbaan. Mooi tijd over voor nog een klettersteig naar een neventop vandaag! Het wordt de Alpspitze (2628m), niet heel zwaar en er staat

Augustus 2012: Afgelopen woensdag zijn we naar onze camping in Val Veny, nabij Courmayeur (Aosta) gereden. De tent staat op ongeveer 1500m hoogte en dat is ideaal voor een eerste nachtje acclimatiseren. Donderdag zijn we naar de Rifugio Francesco Gonella (3071m) gelopen, een gloednieuwe hut net

Augustus 2011, onze jaarlijkse klimweek start in de Hohe Tauern in Oostenrijk; het internet gaf immers aan dat daar het beste Alpenweer te vinden was. We zijn eergisteren neergestreken op de camping in Kals am Großglockner (1324m) en zijn gisteren naar de Stüdlhütte (2801m) gelopen. Het is een

September 2011: We zijn uit Oostenrijk vertrokken wegens het veranderende weer daar en zijn op een camping in het Zuid Duitse Garmisch Partenkirchen neergestreken. Het straatbeeld en vrouwen in Dirndl jurken doen wat folkloristisch aan en het is wel leuk om in een voormalig Olympische dorp rond te

Juli 2011. Revange op de Ortler. Tot WO I de hoogste berg van Oostenrijk, nu een Italiaanse berg die oprijst aan de voet van de ook wel imposante Stelviopas.

In 2009 mislukte mijn eerste poging om deze "König der Alpen" te beklimmen. De voorbereidingen waren matig, m'n conditie pet. Jammer, stom ook

Augustus 2010. We zijn afgelopen zaterdag neergestreken op camping Alphubel (1420m) in Täsch en zijn zondag als inlooptochtje naar de Täschhütte (2701m) gelopen. Gisteren startte onze klimweek 2010 grillig. We wilden kijken of een eerste 4000er er al in zat maar het werd een hoogtestorm, wind van

September 2010. We zijn bijgekomen van de Alphubel en willen in deze week een tweede 4000er overschrijden. Het wordt de Allalinhorn via de Hohlaubgrat. Het wordt een relatief korte maar mooie tour, de laaggelegen stukken besteden we uit aan een kabelbaan en de Metro Alpin, een door de rotsen geboord

Het eind van klimweek 2010, we doen traditioneel een klettersteig. Bij Leysin zit de Tour d'Aï en in ons gidsje staat dat lange benen handig zijn bij deze route. Bram en Johan zijn snel om. We rijden het kanton Vaud in, alledrie voor het eerst en treffen een prachtig landschap. Aangekomen in

Juli 2010, California. Ik doe het Lassen Volcanic National Park aan, volgens reisgidsen een park dat relatief weinig bezocht wordt. We staan op de walk-in Campground Southwest (6700t) nabij de zuid ingang van het park. Ja, een grote parkeerplaats en het visitors centre zijn vlakbij. Het deert ons niet

Juli 2010, ik ben met het gezin in Yosemite National Park, California. We staan op camping Tuolumne Meadows (8600ft), in het bos en aan de rand van een prachtig weidelandschap. Aan de oostkant van dat weidelandschap rijst de Lembert Dome op. Zoals meer gesteente in Yosemite is het een monoliet,

September 2009: Gisteren zijn we vanaf de camping in Trafoi via Solda en met hulp van een kabelbaan naar Rifugio Casati (3269m) gekomen. We willen vroeg op pad, maar ontbijt is hier pas om half zeven, uitslapen dus. De tour naar de Cevedale is vrij rechttoe rechtaan, je ziet de top vrijwel de hele

Niet gelukt....

Engelberg

September 2008. Gistermiddag zijn we over het in de Eiger uitgehouwen spoorlijntje met de trein naar het Jungfraujoch gegaan. Kost een paar franken (153 om precies te zijn) maar dan kom je ook op een uiterst toeristisch maar mooi gebouwd bergstation. We slaan de voor de Japanners uitgestalde

September 2008: Vanuit de Mönchjochhütte (3670m) dalen we eerst een uurtje af over het 'Æwig Schneefeld', een vrijwel vlak aflopende gletscher die vanaf het Mönchjoch afdaalt naar de Konkordiaplatz. Kraakheldere lucht, windstil, sterrenhemel en vanaf een uur of 6 de eerste streepjes oranje op de

Op het Eiger massief

September 2008: We hebben eerder deze week de Mönch en Hinter Fischerhorn gedaan en doen, bijna traditioneel, een klettersteig op de slotdag van de week. Hij is nog vrij nieuw, gebouwd in 2005. Een korte maar volgens de verhalen mooi gebouwde klettersteig bij Kandersteg: De Allmenalp steig.

13 januari 2008: Het is de dag van de eerste traditionele NieuwjaarsPrrrosjt op de top van klimcentrum Monte Cervino in Bergschenhoek.

Gisteravond en vannacht hebben we gebivakkeerd in en rond de blokhut aan de rand van het grasveldje rond 'onze' berg. Midden in de hut staat een open haard en die

September 2007: Het is pas de 2e dag van onze jaarlijkse klimweek, we zitten in de Rifugio Mantova (3498m) in de Italiaanse provincie Aosta, Valle di Gressoney. Overmorgen komt er slecht weer aan en we besluiten morgen reeds voor de hoofdprijs te gaan: de Punta Gnifetti, onderdeel van het Monte Rosa

September 2007. Vanuit camping Gran Paradiso (1807m) zijn we gisteren naar de Rifugio Chabod (2750m) gelopen. Het is één van de vier private hutten rond de Gran Paradiso en het is er beregezellig. Het eten is hier prima en het personeel, lachende meiden en twee hard werkende sherpa's, maken met

September 2006: Gisteren hebben we een dagje ingelopen van de camping in Saas Grund (1550m) naar de Weissmieshütte (2726m). Vandaag staat een top op het programma met een twijfelachtige eer: het is de laagste vierduizender van de Alpen.

De gletscher die we over moeten is volledig uitgeaperd en

September 2006: Vanuit het nieuwe Berghaus Hohsaas (3101m) lopen we weggesmolten stukken skipiste naar de Triftgletscher. Aldaar gaan de stijgijzers onder, gaan we aan het touw en starten we wat een prachtige tour zal worden. De gletscher hangt letterlijk over een afgrond en we touren zigzag door een

Mei 2005: 's middags om 18.00 uur melden pa en ik ons bij het gidsenbureautje van Magmatrek. Gids Lorenzo deelt helmen uit en geeft aan te gaan sleuren; dat is de conditietest. Na een uur is de eerste stop, en als je het tot daar niet bijbeent, moet je terug. Pa en ik doorstaan de test met glans

Juni 2005: na 2 dagen op Etna Nord (Rifugio Ragabo, 1450m) zijn pa en ik nu op het zeer toeristische Etna Sud. We gaan in een internationaal gezelschap onder leiding van vulkaangids Marco naar de top! Met de kabelbaan naar 2470m, met vrachtwagens naar Torre del Filosofo (2893m), een volledig onder

September 2005: We hebben een dagje ingelopen en sportgeklommen rond de camping in Acquafraggia alla Cascate en zijn nu aangeland in Il Rifugio Luigi Gianetti (2534m). Gianetti was de eerstbeklimmer van ons doel: de Piz Badile.

Na wat aanloopwerk via een enorme puinbak vol granietblokken komen we

September 2005: Na een paar dagen Bergell gaan we 'bijkomen' op de 'Via Ferrata del Centenario CAO'. Deze staat als zware jongen te boek, 1025 hoogtemeters en 5,5 uur klimmen. Na anderhalf uur aanlopen, via de gesloten Rifugio Menaggio, toont de foto ons welkom....

Waarom zou een via ferrata

September 2004: Gisteren zijn we van de camping in Pontresina vertrokken en hebben we ingelopen naar het Berghaus Diavolezza (2973m). 's Middags verkennen we nog even het stuk dat morgenochtend in het donker gedaan moet worden. 's Avonds maken we de kosten van de 'hut' goed: 5 gangen warm buffet,

September 2004: Het stormde de hele nacht rond de Rifugio Marco e Rosa (3597m), ik heb geen oog dicht gedaan. Het is de hoogte, de gebruikelijke koppijn die ik daarvan krijg, de zenuwen, en de herrie van storm en snurkende medebewoners. 's Ochtends vroeg wat koffie en oud brood, stijgijzers onder,

September 2004: Eén van de zwaarste klettersteigroutes van Zwitserland, in de boeken geclassificeerd als 'de buitencategorie'; 1200 hoogtemeters en 8 uur klimmen.

Vanaf onze camping in Leukerbad (1400m) lopen we naar het Talstation van de kabelbaan naar de Gemmipass. Met de kabelbaan boven

September 2003: Bram, Johan en ik hebben gisteren rond onze camping in Randa lekker ingelopen (op circa 2500m) en vannacht geslapen in Zermatt. We nemen de eerste kabelbaan naar Trockener Steg (3920m), alwaar je door een door de rotsen gebouwde tunnel zo het skigebied inloopt. Daar aangekomen,

September 2003: De Castor doen Bram, Johan en ik op een prachtige dag vanuit de Rifugio Guide della Val d'Ayas (3420m). Over de Grande Ghiacciaio di Verra stijgen we naar de voet van de klim. Zigzaggend gaan we de berg op, soms over sneeuwrandjes van maar een stijgijzer breed, met diep zicht in de

September 2003. De Pollux ligt naast de een dag eerder beklommen Castor (4228m). Vanuit de Rifugio Guide della Val d'Ayas (3420m) stijgen we weer over de Grande Ghiacciaio di Verra naar het plateau onder de tweelingbroertjes. We laten het gros van de bagage achter en bereiken via wat eenvoudig

September 2002: We hebben we een dag acclimatiseren gepland door via de Studerhorn naar de Finsteraarhornhütte te trekken. Onder het afdakje bij de Oberaarjochhütte (3258m) binden we ons in en vertrekken westwaarts. We dalen af zonder te weten wat ons wacht: het zicht is minimaal. Soms zien we

September 2002: De bedoeling was natuurlijk de Finsteraarhorn, met z'n 4274 meter de hoogste berg van de Berner Alpen en voor ons de eerste poging op een vierduizender. We vertrekken rond 06.00 uur van de Finsteraarhornhütte (3048m). Hüttenwart Heinz zegt dat hij een heli stuurt als we niet om

September 2000: Gisteren de Piz Buin en Silvrettahorn, vandaag de Dreiländerspitze. De huttenwacht van de Wiesbadener hütte (2443m) vertelt dat het redelijk eenvoudig zal zijn: vergelijkbaar met gisteren, maar geen gletscherspleten omdat we oostelijk van de Ochsengletscher blijven.

De beklimming

September 2000: Eergisteren naar Oostenrijk gereden en overnacht in het Madlenerhaus (1986m). Gisteren via het Hohes Rad (2934m) en langs de Silvretta Stausee doorgelopen naar de Wiesbadener hütte (2443mm).

Vandaag de eerste van onze 3 doelen in het Silvrettagebied: de Piz Buin (3312m). Via de

Juli 1999: Gisteravond hebben we met Christian Wäfler, de huttenwacht van de Lämmerenhütte (2507m), de Steghornbeklimming doorgenomen. Er zijn drie toegangscouloirs, waarvan alleen het meest westelijke momenteel haalbaar lijkt te zijn. We vertrekken redelijk vroeg naar de Rote Totz Lücke. Daar

Juli 1992: De tweede dag van onze 'Anfängerkurs'. Vanaf de Engstligenalp over een graat, later door 'Geröll', tot het pad doodloopt tegen een verticale wand. Gids Christian Wäfler zegt droog dat we nu omhoog moeten. We verklaren 'm voor gek.

Christian klimt zelf voor. De eerste haak zit ongeveer

Juli 1992: De vierde dag van onze 'Anfängerkurs'. Dit wordt 'm dan, de prachtige top waar ik al jarenlang van droom, terwijl ik er op m'n vakanties in Adelboden naar staar. We gaan vroeg op, ontbijten snel en vertrekken rond 4.30u vanuit de Lämmerenhütte (2507m). De aanloop naar de gletscher, bij