Augustus 2010. We zijn afgelopen zaterdag neergestreken op camping Alphubel (1420m) in Täsch en zijn zondag als inlooptochtje naar de Täschhütte (2701m) gelopen. Gisteren startte onze klimweek 2010 grillig. We wilden kijken of een eerste 4000er er al in zat maar het werd een hoogtestorm, wind van 110km per uur, sneeuw en bijtende kou en we werden bijkans van het Alphubeljoch (3772m) afgeblazen. We waren 's ochtends om kwart over tien al weer terug in de hut en lagen om half elf weer onder de wol, lekker.
Vandaag start beter, wekker op 03.15u, ontbijtje wegwerken en om 04.15u op pad. Het is half bewolkt, weinig wind en we zien achter ons de immense Weisshorn oostwand met slechts het topje in de wolken. Om 5.30u zijn we bij de gletscher en achter ons kleurt de zon de Weisshorn-top feloranje, prachtig!
Waar we gisteren weg werden geblazen en geen 10m zicht hadden, is het nu helder en zien we de hele Mischabelgruppe om ons heen ontwaken. Op het Alphubeljoch eten en drinken we wat. Dat laatste valt tegen want het slangetje en mondstuk van m'n camelback zijn bevroren; volgend jaar weer een fles dus...
We bekijken onze conditie en kiezen voor de directe, moeilijker weg naar de top: via de zgn. Eisnase op de zuidoostgraad.
Bram leidt. Aangekomen onderaan de Eisnase, net boven de 4000m-grens, zien we de route: we schatten 'm 50 graden steil en 100m lang. Er ligt 20cm verse sneeuw en om de 25m zijn er ijzeren staven in geboord om makkelijk standplaatsen te kunnen maken. Johan en ik kijken een beetje twijfelend maar Bram doet z'n bikkeltitel eer aan en klimt op 1 pickel ras naar het eerste zekerpunt. Johan en ik volgen en merken dat 25m op je stijgijzerpunten klauteren boven de 4000m niet bepaald in één adem te doen is. Buiten adem maar zonder verdere technische problemen overwinnen we de Nase en een kwartiertje later staan we op de verder brede en vlakke top. 08.30u, Berg Heil.
We dalen af over de normaalroute, richting Langflue en buigen zuidelijk af om weer terug te komen op het Alphubeljoch. We willen doorsteken naar de Britanniahütte maar onze tocht strandt op de Feekopf (3888m); we zien de half besneeuwde graad naar het Feejoch niet zitten. We keren terug naar de Täschhütte en dalen later die middag af naar de camping. Het was een lange en pittige dag, maar onze eerste overschrijding van een 4000er is een feit.