2006

• Hoogte: 4023 m

September 2006: Vanuit het nieuwe Berghaus Hohsaas (3101m) lopen we weggesmolten stukken skipiste naar de Triftgletscher. Aldaar gaan de stijgijzers onder, gaan we aan het touw en starten we wat een prachtige tour zal worden. De gletscher hangt letterlijk over een afgrond en we touren zigzag door een stijl en indrukwekkend spletengebied. Er is een kniediep spoor van andere touwgroepen, de route is dus niet moeilijk te vinden. Zonder die sporen hadden we nooit een veilige route gevonden door het labyrint van spleten.

Als we er door zijn (een kleine 500 hoogtemeters), volgt een lange, niet al te steile helling naar de top. Het een kwestie van oppassen voor de wächten en doorstampen. Om een uur of twaalf zijn we boven; lunchtijd.

We gaan door dezelfde route terug. De sneeuw is al wat zompig door de zon. We komen nog gidsen met groepen toeristen tegen. Magere uitrustingen, hinkende stakkers, en nog zeker een uur stijgen te gaan. Eigenlijk is dat gekkenwerk.

Door het steile deel van de gletscher gaan we uiterst behoedzaam; de zachte sneeuw en dito sneeuwbruggetjes vereisen dat. Lager op de Triftgletscher besluiten we de kortse weg te nemen: rechtdoor. We springen over aanzienlijke spleten (schietgebedje, aanloopje, niet in je eigen touw verstrikt raken, ijzers in het ijs aan de overkant, niet achterover vallen) en vergapen ons aan de geweldige structuren van een uitgeaperde gletscher.

Vierduizender nummer 6: hebbes!

• Hoogte: 4005 m

September 2006: Gisteren hebben we een dagje ingelopen van de camping in Saas Grund (1550m) naar de Weissmieshütte (2726m). Vandaag staat een top op het programma met een twijfelachtige eer: het is de laagste vierduizender van de Alpen.

De gletscher die we over moeten is volledig uitgeaperd en stelt niets meer voor. Daarna alleen een eindeloze lange rotsklauterpartij van 900 hoogtemeters.

Het mooiste beeld van de dag is de zonsopgang op, van links naar rechts, de Alphubel, de Dom (in het midden, hoogste berg op Zwitsers grondgebied), de Nadelhorn en de Stecknadelhorn. Mooie doelen voor een volgende editie van de klimweek.

We doen het de hele dag zonder touwen en stijgijzers, zonder van het sjouwwerk. Weinig enerverend, maar 'hebben is hebben': onze 5e vierduizender.

We overnachten in het nieuwe Berghaus Hohsaas (3101m), een restaurant voor wintersporters met veel luxe (warme douches!) en erg onpersoonlijk. De immense glazen wand met uitzicht op de route van morgen (Weissmies) is wel fraai.